Gerekli Miydi?

   Sevemedim seni. Kıymeti de veremedim. Mutlu da olmadık ya. Gözlerin yalnız beni görürken ben başka gözlerdeydim, evet. Ama gerekli miydi gerçekten bu ayrılık? Deli gibi aşıktık ya hani. Hani biz farklıydık ya sevgilim. Şimdi nasıl oldu da diğerleri gibi ayrıldık?

   Mutlu, dertsiz, üzüntüsüz… Bizli yarınların hayallerini kurardık. Sen rüyanda gördüğün evimizi anlatırdın bana, bense o evde büyüteceğimiz, sana benzeyen kızımızı. Adını bile koymuştuk ya. İşte hepsinin bir hayal, bir rüya olduğunu hatırladım. Hatırlattı bu ayrılık.

   Heyecanlanırdım ama ayırmazdım gözlerimi gözlerinden. Sen utanırdın, bakmaya dayanamaz kaçırırdın gözlerini gözlerimden. Sımsıkı tutardın, yanında hep daha sıcak daha titrek ellerimi. Sen sardığında alışırlardı teninin soğukluğuna. Sen heyecanlandırır yine sen rahatlatırdın beni.

   Beraber gülerdik, sen ağladığında görmezdin ama ben içimde dökerdim yaşlarımı. Sen bilmezdin ama beraber ağlardık. Korkardım, gideceksin diye kendimi paralardım. Şimdi bakıyorum da… Gülmek, ağlamak, korkmak… Her duyguyu tattırmışsın bana. Seninle her şeyi tatmışım. Sanki hayatı sen de öğrenmiş gibi. Sanki sende yaşamışım.

          Sevgilim,

        Söyle bana, bu zamansız ayrılık neydi?

        Gerçekten gerekli miydi üzülmek şimdi?

Hasan BULUT