Bebek

   Açtın o güzel gözlerini bebek. Küçücük, yumuk yumuk ellerin. Günahsız daha tertemiz yüreğin. Kader düşmanın değil henüz. Üzülmezsin, üzemezsin kimseleri; daha miniciksin. Belki koca bir aşkın meyvesisin; belki tek gecelik bir sevişmişliğin bedeli. Ne olursa olsun kimsenin bir kabahatini, bir suçunu üstlenemezsin. Kaldıramaz ki yürekciğin...

   Kim bilir ne mutsuzluklar çıkacak karşına, ne kadar üzüleceksin kim bilir. Ne umutsuzluklara düşüp, ne küfürler edeceksin kader alçağına. İsyan edeceksin; "Neden?" diyeceksin. Neden ben diye düşüneceksin. Her şey ters gidiyor, hep bir aksilik var sanki. Tükeniyor gibi hissedeceksin, pes eder gibi. Tam da bırakacakken kendini; biri çıkacak karşına. Unutmak isteyeceksin bütün umutsuzlukları, mutsuzlukları. Onda arayacaksın umudu, mutluluğu. Heves edeceksin; sahiplenmek isteyecek. Ya o biri seni kendisine aşık edecek yada bir gecelik heves olacaksın; sabahına bitecek.

   Hayat bu küçüğüm. Suçlar var, cezaları boyundan büyük; aşklar var, hevesleri senden minik.

   Unutulmaz yaşananlar bebek. Diner belki sende kanattıkları yaraların acısı ama hep bir izdir kalır, artık acıtmasa bile gördükçe hatırlatır. Yapabileceğin tek şey; unutmak değil, kalan izlerine alışmaktır yaralarının. Sen de büyüyeceksin, belki bu adam gibi öğütler vereceksin senden sonrakilere. Sen de günahsız bir küçüğe hayat vereceksin. Belki koca bir aşkın meyvesi olacak; belki tek gecelik bir sevişmişliğin bedeli.

Hasan BULUT