Korkacaksın Kaybetmekten

   Kaybetmekten korkacak insan, korkacak sevdiğini kaybetmekten, korkmalı. Onu kazandıktan sonra da yılmadan kazanmak için yaptığı gibi çabalamalı kaybetmemek için. Bir şeyi kazandıktan sonra her şey hallolmaz, bitmez ki. Asıl o zaman başlar. O zaman anlarsın hayatta sahip olduğun şeyin değerini. O zaman başlarsın hayatta bir şey kazanmanın sana kattığı bencilliği öğrenmeye. Onu herkesten sakınırsın. Kıskanırsın yüzüne değen her gözden, kulağına çarpan her sesten kıskanırsın. Ona güvenmemek de değildir ki bu kıskançlık dedikleri. Sadece... Sadece bana ait olsun, başkası görmesin, konuşmasın arzusudur.
Her sevenin içinde olan bir arzudur. Her aşığın içinde olan.

   Bu arzu içinde varsa eğer senin de; her şeyi yapacaksın sevdiğin için, aşkın için. Gerekirse kapısında da yatacaksın. Ne var ki bunda? Bi' köpek değilsin ki sen. Bi' bekçi değil ki; Aşıksın sen. Cefalar çekeceksin, üzüleceksin, ağlayacaksın, yanacaksın çoğu zaman aşkı ile. Ama sıkılmayacaksın, hatta mutlu bile olacaksın yandığına; Çünkü onun aşkının ateşi seni yakar da sen karanlıklarım aydınlanır sanırsın...

                   
         Aşkının odudur yakan içimi,         
         Yanar yüreğim, ateşi sönmez,         
         Yanar, yanar kurumuş dal gibi,         
         Rüzgar estikçe harlanır, küle dönmez...

Hasan BULUT

Arkadaş

   Bak arkadaş,
Geçmeyeceksin kendinden. Her dert gelir geçer bir gün, sen her dertten geçersin, ama kendinden geçmeyeceksin. Seversin, aşık olursun belki bir gün. Belki üzülürsün yine, bir  ton dert tasa çekersin, kavgalar edersin. Pişman olursun, keşke dersin. Keşke dersin ama geri getiremezsin hiçbir şeyi , hiçbir şey olmaz eskisi gibi. Sen yine kendini seveceksin, kendinden geçmeyeceksin. Ama seversen, aşık olursan belki bir gün, işte o aşık olduğun sen; sen o aşık olduğun olursun. O kendin; sen kendi olursun onun. Kavgalar, pişmanlıklar, keşkeler, hiçbiri üzmeye, mutsuz etmeye değmez kendini. Seveceksin; ama gitmeyeceksin, geçmeyeceksin kendinden.

   Yok arkadaş,
Yapamazsın “O”nsuz. Yaşanmaz ki hayat. Bir “O” bulacaksın, hayatını yaşanır kılacak. Her adını duyduğunda sana seslenirler gibi kulak kesileceksin. Her anlatılanı duymak isteyeceksin. Onun adının geçtiği her cümleyi kelime kelime duymak. Onu gördüğün zaman, gözleri seni alıp götürecek bambaşka yerlere. Ah bir de o seni görürse, görürse gözlerine dalgın bakışlarını. Bakıp bakıp gittiğini başka yerlere. Gözlerinin içine bakarsa bir. İşte o zaman erir bitersin. Damarlarında akan kanın her damlası gibi, akar gidersin. Yok arkadaş, aşık olacaksın. Hayat sana bunları tattırmaz. “O”nda tadacaksın hepsini.

   Ah arkadaş,
Bana bunları yazdırana baksana. Eğer gereği buysa, yazacaksam her satırda aşkımı, aşkım yazdıracaksa bana bu satırları; varsın yazdırsın, ben yazarım yeter ki aşkım bende kalsın. Bu ömrü güzel yapan aşk benle kalsın. Şimdi düşünüyorum da bir zamanlar o aşka inanmayan herif ben miyim? Vay arkadaş!

Hasan BULUT

Posted via Blogaway